Blog
Het milieu willen we sparen maar we willen ook ongebreidelde economische groei, we willen maximaal rendement uit onze investeringen maar we willen tegelijkertijd geen enkel financieel risico lopen, we willen vrijblijvende verbintenissen met anderen en willen van hen dat zij ons liefdevol verzorgen wanneer we hulpbehoevend zijn, we willen rust en ontspanning maar we willen ook een druk en spannend leven.
Van al deze voorbeelden weten we dat het een het ander uitsluit. Ondanks dat we hiervan zijn doordrongen, zijn we gevoelig voor de beloften van het tegendeel.
We jagen kortstondig geluk na terwijl we diep in ons hart duurzaam gelukkig willen zijn. Wat we willen verwerven, willen we toevoegen aan ons leven zonder het op te hoeven nemen, te integreren.
Ook heel veel oefenmethoden die reclame maken voor zichzelf, wekken vaak zulke beloften. “Door iedere dag tien minuten vijf oefeningen te doen, blijven we in topconditie!”
Bij dit alles valt het me op hoezeer we zijn gefocust op het kwantitatieve. Hoeveel tijd kost het?, hoeveel inspanning moeten we doen?, hoeveel risico lopen we?, hoeveel moeten we ervoor opgeven?
Niet het hoe domineert maar het wat. Anders dan het wat is het hoe niet kwantificeerbaar. De focus op het hoe motiveert ons inzicht te krijgen in dat wat we willen verwerven. Neemt dit inzicht toe, dan zien we steeds meer aspecten en samenhangen. Dit proces van groeiend inzicht kent geen grenzen.
Wanneer ik qigongbeoefenaars ontmoet die elders les hebben gevolgd, ben ik altijd nieuwsgierig naar hoe zij de qi in hun lichaam ontwikkelen. Als ik hen daarnaar vraag, dan tonen zij mij meestal een oefening. Mijn vraag naar het hoe – de wijze waarop zij de qi in hun lichaam ontwikkelen – wordt dan beantwoord met wat zij geleerd hebben en waarvan zij veronderstellen dat het de qi ontwikkelt.
Iemand die onlangs was afgestuurd als medisch qigong therapeut, vroeg ik hoe hij in zijn lichaam externe qi ontwikkelt. Hij antwoordde dat hij had geleerd dit in tien stappen te doen. Ook dit antwoord had alleen betrekking op het wat en niet op het hoe.
Als we niet weten hoe we qi in ons lichaam kunnen ontwikkelen, is het ongewis of we die ook daadwerkelijk ontwikkelen als we alleen maar weten wat we verondersteld worden te doen.
Het lijkt erop dat naarmate we minder vertrouwd zijn of vertrouwd willen zijn met dat wat we wensen te verwerven, we meer waarde hechten aan voorschriften en protocollen. Ook al worden die nauwkeurig gevolgd en zijn die in het begin zeker belangrijk, zal onze aandacht geleidelijk aan meer en meer moeten gaan naar hoe we die moeten toepassen om wat we willen verwerven eigen te maken.
Door groeiend inzicht in hoe te doen, integreren we het verworvene; nemen we het op, absorberen het en wordt het onlosmakelijk deel van onszelf.
Wat geïntegreerd is, is niet kwantificeerbaar. Het is niet sexy; het is niet te verkopen.