Lege Kracht 1

Vermoedelijk eind jaren negentig van de vorige eeuw gaf dr. Shen een workshop in de Ubburg in Ubbergen waar hij een leerling uitnodigde om hem aan te vallen. Ik meen dat deze leerling Jeroen heette. Jeroen was een toegewijd leerling; aanzienlijk groter, forser en sterker dan dr. Shen.
Uit voorzorg werd het podium geheel ontruimd. Nadat al het meubilair was verwijderd nam Jeroen vanaf enige afstand een aanloop en rende met enorme vaart op dr. Shen af. Aan de expressie in Jeroens’ gezicht was te zien dat het hem menens was; dat hij dr. Shen tegen de grond wilde werken. Dr. Shen liet Jeroen tot heel dichtbij komen, ogenschijnlijk zonder iets te doen. Toen die hem zeer dicht had genaderd, maakte hij een klank en een snelle beweging met zijn armen. Hierop stuiterde Jeroen met dezelfde snelheid als waarmee hij op dr. Shen was afgestormd, naar achteren. Tussen hen was geen enkel fysiek contact geweest.
Dr. Shen gaf hiermee een demonstratie van zijn ‘lege kracht’, ofwel kongjin. Ik had hem deze kracht vaker zien demonstreren maar nooit eerder had die zo’n indruk op me gemaakt.

Jaren later, toen dr. Shen in Engeland les gaf, drongen enkele mensen heimelijk de zaal binnen waarin hij lesgaf en liepen stilletjes naar hem toe met een emmer water en een draaiende camera. Toen zij dr. Shen heel dichtbij hadden genaderd, zei de man met de emmer dat als dr. Shen over lege kracht beschikte, hij het water zou moeten kunnen tegenhouden dat over hem werd uitgestort. Dat kon dr. Shen natuurlijk niet.

Dr. Shen was niet de enige taiji-meester die over lege kracht beschikte. Ook zijn leraren wierpen leerlingen op deze wijze van zich af. Op YouTube zijn veel filmpjes te zien waarop taiji-meesters deze kracht demonstreren. Een van hen is Lama Dondrup Dorje.

Critici schamperen dat taiji-meesters hun lege kracht alleen op hun eigen leerlingen kunnen toepassen. Dat is inderdaad zo.

Zolang we ons definiëren als een ik, een persoon, zien we onszelf als een realiteit en bepalen we van al het andere of het realiteit is of illusie. Zo vinden sommigen bijvoorbeeld dat elektriciteit een realiteit is en lege kracht een illusie. Echter, als wordt gezien dat ik en al het andere expressies van qi zijn, dan verdwijnt de dualiteit tussen realiteit en illusie. Met het verdwijnen van deze dualiteit is de realiteit niet langer meer star maar levendig en vibrerend.
Het onderscheid dat wordt gemaakt tussen realiteit en illusie is zelf een illusie; een droom. Misschien dat de taiji-meester die in deze droom is ontwaakt, niet meer de behoefte heeft om lege kracht voor dit soort doeleinden te gebruiken en de ontwaakte criticus niet meer de behoefte heeft om taiji-meesters te vernederen of hun lege kracht te bestempelen als een illusoir fenomeen.