Wuwei, qigong en taiji

Wuwei wordt doorgaans vertaald als ‘doen door niet doen’. Over dit Daoïstische begrip bestaan veel misverstanden. Zo wordt vaak gedacht dat wuwei een pleidooi is voor hedonisme of voor het niet ingrijpen waar dit juist gewenst zou zijn.

Het oude ideogram wu laat een groep mensen zien die in een bos een open plek maakt door hierin bomen weg te kappen. Wanneer in een dichtgegroeid, donker bos een open plek wordt gecreëerd, ontstaat ruimte en licht voor het ontstaan van  nieuw leven.
De sinologe Woei-Lien Chong legt in het boek ‘Inleiding Taoistische filosofie’ uit dat de betekenis van het karakter wei afhankelijk is van hoe het wordt uitgesproken en van de context waarin het wordt gebruikt. Als werkwoord heeft het de betekenis van ‘handelen’ of van ‘beschouwen als’. Als het als voorzetsel wordt gebruikt, dan heeft het de betekenis van ‘ter wille van’, ‘met het oog op’ of ‘ten behoeve van’.
Gaan we af op de etymologie van het woord wuwei, dan verwijst het naar een levenshouding of wijze van doen waarbij ruimte wordt gelaten voor mogelijkheden; ruimte voor (1) het handelen, (2) het beschouwen als en (3) het nastreven van oogmerken en doeleinden.

De beoefening van taiji en qigong, althans zoals ik deze disciplines heb geleerd van Shen Hongxun, creëert ruimte en licht in lichaam en geest. Deze wordt gecreëerd door het lichaam te zuiveren van belastende (ziekteverwekkende) factoren. De fysieke-, mentale- en emotionele ruimte die op deze manier wordt gecreëerd, is een veld van onbeperkte mogelijkheden. Opwellende, verstikkende overtuigingen kunnen in deze ruimte worden herkend en worden opgegeven, juist omdat deze licht en helder is. Het op deze manier in praktijk brengen van wuwei schept de ordening waarin de Dao zich het meest pregnant laat kennen.

“Breng wuwei in de praktijk en niets blijft ongeordend” Laozi

Bron: Inleiding taoistische filosofie, Zhuangzi en wuwei: handelen vanuit het innerlijk centrum.
ISVW Uitgevers, 2016